Lente, mei 2013 (door Camilla)
Aan het einde van de meimaand staat de grote seringenstruik bij de aardappelkelder volop in bloei. De bloemen zijn zachtpaars van kleur en de geur achtervolgt me door de tuin heen wanneer ik een ronde maak in de namiddagzon. De geur van versgemaaid gras maakt het er bepaald niet slechter op. De bloemen van de bessenstruiken zijn veranderd in kleine besjes, en de struik met rode bessen is weer precies zo overvol als vorig jaar. Voor ik verder ga staan mijn gedachten even stil bij het maken van wijn en jam. Beide appelbomen staan in bloei, terwijl de zojuist aangeplante fruitbomen niet meer voorstellen dan een stokje met wat blaadjes er bovenop.
De kersenboom staat ook in bloei, en bij het gastenverblijf staat het pasgeverfde houten hekwerk voorspoedig te drogen in de zon. De bloemperken, die er tot een maand geleden bruin en levenloos uitzagen, zijn nu gevuld met ontluikend groen. De lentebloemen zijn vervangen door opkomende zomerbloeiers in de kleuren roze, paars, rood, blauw, wit en geel. Ik weet niet eens hoe de bloemen allemaal heten maar ze zijn erg mooi.
De duindoornbomen geven een deel van de tuin een mediterraan tintje, ze lijken hier wel een beetje op olijfbomen met hun grijsgroene bladeren.
Plots hoor ik een ekster rommelen in z’n grote nest in de dennenboom. Zouden de jongen al zijn uitgekomen? Het touw van de vlaggenmast tikt zachtjes tegen de mast aan. Het geluid doet me denken aan het zeilen vroeger.
In de kas groeien tomaten, komkommers en augurken. Ik hoop dat het wat wordt met de plantjes, die nu elke dag een paar centimeter omhoog klimmen. De katten liggen te luieren op de terrastegels voor de kas en hun luie blikken volgen me als ik mijn wandeling vervolg.
Ik ga naar de moestuin en kijk om me heen. Het hardst groeiende gewas is altijd het onkruid, gevolgd door de aardperen. Maar nu lijkt het erop dat ook de boerenkool is begonnen. Ik proef een radijsje, de allereerste exemplaren zijn rijp. Deze zijde van de tuin ruikt heerlijk door alle lelietjes-van-dalen die er groeien. Ze ruiken zó lekker, dat ze de seringen bijna overtreffen. Als klap op de vuurpijl is het ook nog eens vrijdag. Tijd voor avondeten en welverdiende rust.
