Boerenkoolstamppot met jus.

Er zijn van die gerechten uit je geboorteland die je pas mist als ze niet meer verkrijgbaar zijn. Maaltijden waarmee je als vanzelfsprekend bent opgegroeid, die je altijd lekker vond, maar waarvan je nooit had gedacht dat je ze ooit zou gaan missen. En ach, laten we eerlijk zijn: we kunnen ook best zonder. Maar toch is het lekker om zo af en toe een ‘typisch Nederlands’ gerecht als hutspot, boerenkool of nasi met satésaus en kroepoek (hoezo, ‘Nederlands’?) op tafel te kunnen zetten. En dan het liefst met originele ingrediënten!

Je kan natuurlijk zelf bij ieder bezoek aan Nederland je koffer volladen met etenswaren. Maar de ruimte en het maximumgewicht zijn vaak beperkt, zeker als je vliegt, en verswaren zijn al helemaal lastig wat dat betreft. Verder kan je bezoek uit Nederland aan het hoofd zeuren om een en ander mee te nemen. Vooral als ze met de auto komen!

En dan is er in Zweden altijd nog de Lidl: van oorsprong Duits, en vaak met (tijdelijke) producten die in Zweden normaal gesproken niet of moeilijk verkrijgbaar zijn. Tijdens de Deutsche Woche ligt er currysaus in de schappen, en rond Sinterklaas hebben ze “oerhollandse” speculaasjes, om maar eens wat te noemen.

Nu valt het in ons gezin wel mee met dat gemis. We zijn niet van die uitgesproken lekkerbekken en zijn behoorlijk makkelijk als het op eten aankomt. Nederlands eten doen we wel in als we in Nederland zijn. Maar er zijn uitzonderingen. En één daarvan is boerenkool. En dan het liefst vers!

Verse boerenkool is – buiten de kerstperiode – moeilijk te krijgen in Zweden. Reden: de Zweden doen niet aan stamppotten, maar gebruiken de boerenkool vooral rond kersttijd, met name tijdens het traditionele julbord, al dan niet als decoratie. Zonde!


Toen wij ons huis mét moestuin kochten, stond één ding vast: wij zouden zelf boerenkool gaan verbouwen. Althans, we zouden een poging gaan doen. De zaadjes zijn gewoon in Zweden verkrijgbaar. We namen het zekere voor het onzekere, dus al in het koude voorjaar van 2013 werd er binnen een bak vol boerenkoolzaad voorgekiemd.


En het is een groot succes geworden. Alhoewel we in de lente te maken kregen met een serieuze aanval van koolvliegjes, herpakte de kool zich in het najaar glansrijk. En toen in november/december de eerste sneeuw en vorst kwam, was de moestuin leeg – op een paar trotse boerenkoolplanten na!


Nu eten we dus regelmatig verse boerenkool uit eigen tuin. En als die op is? Ach, we hebben voor de zekerheid toch maar een paar potten “grönkål” van de Lidl ingeslagen…Eet smakelijk!