De uitdrukking “als paddenstoelen de grond uit schieten” kan momenteel wel erg letterlijk worden genomen rond Snöbäcken. Een warme zomer gevolgd door een zeer natte periode staat garant voor een overvloed aan paddenstoelen. Werkelijk overal waar je kijkt zie je ze de grond uit komen. En dus is het tijd om te gaan plukken!


Wat nemen we mee? Een grote mand, een speciaal paddenstoelenmes (met hoesje en praktisch borsteltje aan de achterkant), en het onmisbare paddenstoelenboek. Om bij twijfel te kunnen raadplegen. Alhoewel er tegenwoordig ook apps te krijgen zijn voor dit doel, maar zo ver gevorderd zijn we nog niet. En bovendien: lullig als je ergens midden in het bos staat voor een al dan niet giftige paddenstoel, en je hebt plots geen bereik. Uhhhh…

Mijn vermogen om paddenstoelen te herkennen is behoorlijk beperkt. Een cantharel pik ik er nog wel tussenuit, maar daarna houdt het al snel op. Bovendien hebben een heleboel lekkere en eetbare paddenstoelen soms ook een giftige imitatie-tegenhanger, die (bijna) als twee druppels water op z’n eetbare broertje lijkt. Opletten geblazen dus. Elk jaar weer overlijden er in Zweden mensen na het eten van giftige paddenstoelen. Gelukkig is Camilla prima in staat om het kaf van het koren te scheiden. En bij twijfel dus: het boekje, of anders gewoon niet plukken!


Een aantal avond-strooptochten vandaag en gisteren leverde een overweldigende oogst op. Zo vonden we onder andere cantharellen, eekhoorntjesbrood (karljohansvamp), bruine ringboleet (smörsopp), dat doet mij overigens aan iets geheel anders denken, gele berkenrussula (gulkremla), parelstuifzwam (röksvamp) en de slijmige spijkerzwam (citrongul slemskivling), die laatste klinkt viezer dan hij is.

Het plukken is leuk en avontuurlijk. Je struint door het bos en hebt al snel een hele mand vol.



Maar daarna moeten ze natuurlijk ook allemaal worden schoongemaakt, gewassen en gesneden. Een aantal zijn aangevreten door wormen en insecten, en sommigen blijken bij nadere bestudering toch niet tot de eetbare varianten te behoren. Enkelen moeten eerst ontdaan worden van de slijmerige schil. Uiteindelijk blijft ongeveer de helft over.



Er zijn allerlei manieren om paddenstoelen te bewaren of te bereiden. Je kan ze drogen, inmaken, roerbakken, stoven, noem maar op. Een aantal soorten zijn overigens pas eetbaar als ze eerst worden gekookt. Het roerbakken van verse paddenstoelen heeft trouwens absoluut onze voorkeur.


De inhoud van de koekenpannen vol paddenstoelen slinkt tijdens het roerbakken met wel 75 procent! Paddenstoelen bevatten erg veel vocht, zo blijkt…


Maar het eindresultaat mag er zijn: overheerlijke geroerbakte bospaddenstoelen. Om te verwerken in allerlei gerechten. Bij oosterse maaltijden, in pannenkoeken, of gewoon als bijgerecht. Je kan het zo gek niet bedenken of het is mogelijk!