Begin juli was het zover: Opa Veldman (77) arriveerde na een driedaagse autoreis geheel fit vanuit Nederland in Snöbäcken. Daags erna gingen we gelijk op pad om bouwmateriaal en hout voor de ren te kopen. De grootste aanschaf qua kosten waren staanders van geïmpregneerd hout, vanwege het contact met grond en sneeuw. Voor de liggers konden we deels eigen hout hergebruiken, deels moesten deze worden aangeschaft. Met een aanhanger vol hout keerden we in de stromende regen terug in Snöbäcken.
De volgende dag scheen de zon echter volop, en gingen we met z’n allen voortvarend aan de slag. Paalschoenen werden ingegraven, en al het hout (met uitzondering van het geïmpregneerde hout) werd alvast een keer geverfd met Zweedse faluröd-verf. Ook Ella hielp vlijtig mee!
In de dagen die volgden, ontstond langzaam maar zeker het geraamte voor de kippenren. Ook werd alles een tweede keer geverfd.
Ella besloot om alvast naambordjes te gaan maken voor de “Tokkies”, zoals onze toekomstige kippen alvast liefkozend werden genoemd.
Na ongeveer een week was het geraamte voor de kippenren klaar.
En dus konden we beginnen met het binnengedeelte, het eigenlijke kippenhok. Allereerst werd er een tussenwand met deur gerealiseerd, en werd een en ander geverfd.
Vervolgens werd er binnen de zo ontstane ruimte een geraamte voor een extra gaaswand inclusief toegangsdeur getimmerd, en werd de binnenzijde van het hok voorzien van details als legnesten, de stok om te slapen met daaronder een plank om poep op te vangen, een voedersilo en een drinkbak.
Als laatste werd er een gat in de wand gemaakt om zo een toegang tot de kippenren buiten te verkrijgen. Dit gat werd voorzien van een schuifdeurtje om de boel ’s nachts en ’s winters eventueel te kunnen afsluiten. Ook maakten we een loopplank vanuit dit gat naar buiten in de ren.
Opa Veldmans verblijf zat er na twee weken timmeren en klussen bijna op, en we hadden al het geplande werk precies binnen de tijd afgekregen! Hij gunde zichzelf gelukkig nog een dag welverdiende rust en luieren aan een meertje alvorens terug te keren naar Nederland. We zijn hem heel veel dank verschuldigd voor alle hulp, tips en inzichten. Zonder hem was het allemaal niet gelukt, en was het al helemaal niet zo mooi geworden!
De laatste grote klus, het aanbrengen en ingraven van het versterkte gaas om en op de kippenren, bleef vervolgens een paar weken liggen vanwege bezoek en een heleboel andere bezigheden. Maar uiteindelijk werd ook dit gerealiseerd, al kostte het menig zweetdruppel.
Vervolgens was het tijd voor het aanbrengen van een aantal luchtige details, zoals de door Ella beschilderde naambordjes en een bloemendecoratie aan de binnenzijde van het kippenhok.
Zo, klaar! Het verblijf is zó mooi en luxe geworden, dat het hok is omgedoopt tot kippen-resort “Tokkie-hotel” en de ren tot kippenfort “Alcatraz”. Laat die Tokkies nu maar komen. Maar dat is natuurlijk weer een heel ander verhaal. Wordt vervolgd!
